Author :
Abstract
İmposter fenomeni (IP), bireylerin başarılarını içselleştirememesi, yeterliliklerinden sürekli şüphe duyması ve başarılarını dışsal faktörlere atfetmesiyle karakterize edilen bilişsel ve duygusal bir deneyimdir. Hemşirelik alanı, yoğun iş yükü, kritik karar alma gereksinimi ve yüksek beklentiler nedeniyle IP açısından riskli profesyonel ortamlardan biridir. Güncel literatür, IP’nin hem hemşirelik öğrencileri< hem de klinik ve akademik ortamlarda görev yapan hemşireler arasında yaygın olduğunu göstermektedir. IP; özgüven azalması, düşük öz-yeterlik, profesyonel kimlik gelişiminde güçlük, tükenmişlik, depresif duygu durum ve iş doyumunda azalma gibi sonuçlar ile ilişkilendirilmektedir. Ayrıca ekip iletişiminin zayıflaması, hata yapma korkusunun artması ve meslekten ayrılma niyetinin yükselmesine yol açarak hasta bakım kalitesini dolaylı olarak olumsuz etkileyebilmektedir. Risk faktörleri arasında mesleki deneyim eksikliği, yeni role geçiş, mükemmeliyetçilik eğilimi, yüksek akademik/klinik beklentiler ve sosyal destek yetersizliği öne çıkmaktadır. Literatür, mentorluk uygulamaları, güçlü sosyal destek ağları, güçlendirici liderlik ve psikolojik güvenliğin IP’nin azaltılmasında kritik öneme sahip olduğunu vurgulamaktadır. Bu derleme, hemşirelikte IP’nin kavramsal çerçevesini, etkilerini ve belirleyicilerini özetlemekte; bireysel ve örgütsel düzeyde müdahale önerileri sunmaktadır. Sonuç olarak, IP’nin hemşirelikte erken tanınması ve sistematik biçimde ele alınması, profesyonel iyilik hali, mesleki bağlılık ve kaliteli bakım sunumunun sürdürülebilirliği açısından önem taşımaktadır.
Keywords
Abstract
Imposter phenomenon (IP) is a cognitive and emotional experience characterized by individuals' inability to internalize their successes, persistent doubts about their competence, and attribution of their successes to external factors. The nursing field is one of the professional environments at risk for IP due to its intense workload, the need for critical decision-making, and high expectations. Current literature indicates that IP is prevalent among both nursing students and nurses working in clinical and academic settings. IP is associated with outcomes such as decreased self-confidence, low self-efficacy, difficulty developing a professional identity, burnout, depressed mood, and decreased job satisfaction. It can also indirectly negatively impact the quality of patient care by leading to poor team communication, increased fear of making mistakes, and increased intention to leave the profession. Risk factors include lack of professional experience, transitioning to a new role, a tendency toward perfectionism, high academic/clinical expectations, and inadequate social support. The literature emphasizes the critical importance of mentoring practices, strong social support networks, empowering leadership, and psychological safety in reducing IP. This review summarizes the conceptual framework, effects, and determinants of IP in nursing and offers intervention recommendations at the individual and organizational levels. Consequently, early recognition and systematic management of IP in nursing are crucial for professional well-being, professional commitment, and the sustainability of quality care.
